Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Rhinanthus pseudoantiquus & Taraxacum officinale

fotò
fotò
Tartarèio(-fausso-antico)

Rhinanthus pseudoantiquus

Orobanchaceae Scrophulariaceae

Autre noum : Crèsto-de-gau.

Nom en français : Rhinanthe pseudoantique.

Descripcioun :
Aquesto tartarèio, o cresto-de-gau, es uno planto dins proun raro, soulamen couneigudo de quàuqui relarg proche dóu Mercantour. Se recounèis à si bratèio e sepalo bourrihudo e subretout à si flour que vènon roujo emé l'age. La dènt, vióuleto, de la labro d'en aut, a si bord redoun e fai de 0,5 à 0,8 mm. La planto èi proutegido en listo roujo, categourìo VU (vulnerablo).

Usanço :
Li crèsto-de-gau soun de planto parasito pas manjado pèr li bèsti. Caupon de rinantino empouisounanto que pòu servi contro la tavanìo. An peréu la prouprieta de tencha la lano e la sedo en jaune.

Port : Erbo
Taio : 5 à 15 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Rhinanthus
Famiho : Orobanchaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae

Ordre : Lamiales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 0,8 à 1,2 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1700 à 2300 m
Aparado : Noun
Remarco : Endemico Aup marino
Jun à juliet

Liò : Pelouso - Esboudèu fin
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Aupenco-Sud-Ouèst
Ref. sc. : Rhinanthus pseudoantiquus Kunz, 1969

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Rhinanthus pseudoantiquus & Taraxacum officinale

ges
ges
ges
ges
ges
ges
ges
RRR

Coumpara Tartarèio(-fausso-antico) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò